De zuipers waren de eerste week van het nieuwe semester weer ferm content met Deliria haar bestaan. Dankzij de themacantus zagen ze weer een uitweg in hun troosteloos bestaan. 

Een thema kiezen voor een cantus is niet altijd de gemakkelijkste opdracht. Ook deze keer werd er weer uren gebrainstormed. De oude archieven werden bovengehaald in de hoop inspiratie op te doen. Na uren, dagen, weken van krakende hersenen en -door een teveel aan ijsberen- vermoeiende benen begon langzaam maar zeker een licht te branden bij één van de praesidiumdeernen. 
Waarom nemen we niet gewoon een letter als thema? Vol enthousiasme sprong het volledige praesidium op de thema D hypetrain. 

Het wonder was geschied. Een thema was gekozen. Niet veel later werd een evenement aangemaakt. 

Zo vulde zich op woensdag 11 februari de grote zaal van de Canard Bizar met dokters, drugsdealers, dieren, dominees, dommeriken, duivels,... . Iedereen zag er anders uit deze cantus, doch diep vanbinnen voelde iedereen zich verbonden via de belangrijkste D van allemaal: DELIRIA.

Dat de Delirianen weten wat cantussen is, is geen geheim. Daarom werden de Delirianen weer vergezeld door heel wat bezoekende clubs die ook eens van deze sfeer wilden proeven. 

Sommigen onder hen konden het hoge tempo echter niet meester - waaronder schacht nummer 12 - en vielen spontaan in slaap van uitputting. Terwijl zij later wakker zouden worden in de goot, feestten de rasechte cantusgangers nog verder tot in de vroege uurtjes. Om uiteindelijk bij het zien van de nieuwsgierige zonnestralen hun warme comfortable bed op te zoeken.

Ut vivat, crescat et floreat Deliria