Commilitones Wat was me dat weer een zwaar weekje. 
Het begon allemaal de maandag in Delirium Tremens. Het was Kevin ( de vice ) zijn verjaardag. Het moet niet gezegd worden dat we dit uitbundig gevierd hebben.
Vanzelfsprekend werden er, naast de wekelijkse plateautjes, ook wat drankjes door de Vice uitgedeeld. 
We kunnen maar één ding zeggen. Wie op z’n 21ste verjaardag zelf naar huis kan stappen die heeft iets fout gedaan. 
Als we één iets kunnen zeggen, dan is het dat Kevin niets fout heeft gedaan. Integendeel!
Kevin heeft uiteraard, zoals verwacht wordt van hem, een prachtige prosit gezet. Hij was jammergenoeg wel het woord vergeten doorgeven aan de prosenior. De week eindigt natuurlijk niet op maandag. De dag erna vlogen we er onmiddellijk terug in met onze eerste cantus. Het was een schot in de roos. 
De feuten waren in overvloed aanwezig! Kneukeltje voor hen. 
We hebben weer wat vrouwelijk schoon mogen aanschouwen dankzij de prachtige Irma van onze Feest.
Ook de fameuze kikkerstraf liet weer van zich horen. Jammergenoeg kon de kikker deze keer het parcours niet alleen afleggen. 
Verder was het een cantus vol met estafettes, zang, leute en natuurlijk veel bier. Dit laatste werd niet door iedereen niet evengoed binnengehouden. Op een bepaald moment had de maag er bij enkelen genoeg van en besloot deze om zicht als buitenwipper te gedragen.

’T was weer een cantus die een vast plekje zal krijgen in de geschiedenisboeken van Deliria.

Heb je hem gemist? Niet getreurd volgende week is er zoals gewoonlijk weer een clubavond. De woensdag is het weer de beurt aan de beruchte beachparty!

DE WEEK VAN 20 OKTOBER IS HET DOOP EN DOOPCANTUS! Zorg dat je die woensdag volledig vrij hebt gemaakt. Schrap alle lessen en familiefeestjes. Ut Vivat, crescat et floreat Deliria